بیست سال بعد

میدونم متن زیر رو خیلیهاتون خوندین...اما احساس کردم نیاز به دوباره خوانی داره (دارم) پس دوباره مینویسمش...

دوست دارم دوستیهای وبلاگی  (نه مجازی) ما آنقدر زیبا باشه و به درازا بکشه که بیست سال دیگه یاد امروز بیفتیم و شاد باشیم از به خاطر آوردنش.

"بیست سال بعد، بابت کارهایی که نکرده ای بیشتر افسوس میخوری تا بابت کارهایی که کرده ای. بنا بر این روحیه تسلیم پذیری را کنار بگذار. از حاشیه امنیت بیرون بیا.جستجو کن. بگرد. آرزو کن. کشف کن...."

مارک تواین.

تن درست و شادمان باشید.