روزگار نو
گر زخیال چهره ات عکس فتد به جام می مستی چشم مست تو مست کند پیاله را
روزگار نو
گر زخیال چهره ات عکس فتد به جام می مستی چشم مست تو مست کند پیاله راتا شقایق هست ...
زندگی ، زیستن ، زنده ماندن؟ مساله این است...کدامیک از سه مفهوم بالا، بار گرانتر و سنگین تری دارد؟ کدامیک زیباتر است و کدام ارزشمندتر؟
به راستی ارزش آن چقدر است؟ شما برای زندگی چه بهایی می پردازید؟ برای زیستن چطور؟ و برای زنده ماندن؟
گاهی فراموش می کنیم که زندگی فاصله کوتاهیست که در یک لحظه می تواند دیگر نباشد. گاهی ارزش زندگی را از یاد می بریم. فراموش می کنیم داشته هایمان را، عزیزانمان، دوست هایمان....و گاهی...خودمان را.
کیفیت زندگی ما به کیفیت گذشتن لحظه هایمان بستگی دارد. زندگی ما را همین لحظه ها می سازد. همین لحظه اکنون.
می گویند ارزش زندگی را کسانی که با مرگ فاصله ای ندارند خوب می فهمند. قدر داشته ها را زمانی که از دست میدهیم به راستی درک می کنیم!!!
چرا اکنون قدر ندانیم؟ چرا فقط به زیستن به هر قیمتی اهمیت می دهیم و شاید در انتها به یاد زندگی بیفتیم؟
چرا اکنون، همین حالا زندگی نکنیم؟
لحظه لحظه هایتان سرشار از زندگی.
