دکتر فیش

بالاخره رفتم

اول گفت که شلوارتو تا زانو بزن بالا، پاهاتو آّب بزن و بعد بنشین. پاهاتو باهم توی ظرف بذار. تا پاهامو توی ظرف گذاشتم، صدتا ماهی کوچولو اومدن دورش و شروع کردن به گاز گرفتن های ریز ریز از پاهام. حس جالبی بود، گاهی قلقلک (مخصوصا وقتی ماهی ها سعی میکردند از بین انگشتهای پام عبور کنند)، گاهی سوزش ریز و زود گذر و گاهی مور مور شدن. 15 دقیقه بعد پاهامو به آرومی از آب درآوردم. ماهی ها که ظاهرا مدتها بود پایی به این خوبی نوش جان نکرده بودند، تا لب آب پاهایم را بدرقه کردند. بعدش دوباره پاهامو شستم و کفشهایم را پوشیدم. حس خوبی داشتم، احساس میکردم پاهام سبک شده، حالا نمیدونم تاثیر دکتر فیش بود یا شستن پاها. کفشهایم که کفپوش طبی دارند هم در این احساس خوب بی تاثیر نبودند، بعدش کلی پیاده روی کردم.

نتیجه گیری اخلاقی: پا عضو بسیار مهمی است، کمی بیشتر ازشان مراقبت کنید.خستگیتون در میره.