زندگی در جریان است

با اینکه دکارت در سن 54 سالگی وقتی از بیماری آنفولانزا گونه ای که به ذات الریه انجامید پیش از مرگش با اشاره به تفاوت میان تن و ذهن، گفت: اینک ای روح من! برای رفتن آماده باش؛ زندگی پس از او ادامه یافت. دست کم سالها پس از مرگش، نامش همچنان جاریست و همین موضوع نوعی از زنده بودن است.

بله، زندگی جاریست و مرگ نیز قسمتی از آن است. به عبارتی زندگی با مرگ معنا پیدا میکند، تا تاریکی نباشد، طلوع نور معنایی نخواهد داشت. پاییز و زمستان است که بهار را همراهی می کنند. در اسطوره های باستانی مرگ زمینه ی زایش و زندگی دوباره است.

دیروز در مراسم ختم آن فرشته کوچولو، یکی از بستگان که سنی از ایشان گذشته است به پسرش گفت: باید با شما مشورتی بکنم برای پیش خرید قبر. پسر گفت: با من از زندگی حرف بزن. برای خرید ملک و مسافرت و ....حرف بزن. در این میان، همسر آن مرد مسن به میان حرفشان پرید و گفت بعد از 120 سال وقتی مردیم هر جا خواستند مار ا به خاک بسپارند. مهم نیست. الان زنده ایم و باید از زندگی حرف بزنیم.

بله، امروز، فرصتی دوباره است برای زندگی. پس بیایید زندگی کنیم و زندگی خود و اطرافیان خود را سرشار از زیبایی نماییم. یادمان باشد، نیکی به دیگران و مهربانی و خیر خواهی، همان راه راستی است که از ما انسانی شایسته تر و بایسته تر می سازد.